این بیماری با افزایش حرکات غیر مفید و کاهش تمرکز و یادگیری در کودکان شناخته می‌شود و شیوع آن متأسفانه روز به‌روز در حال افزایش است. بعضی وقت‌ها کودک به مادر و اطرافیان حالت تهاجمی می‌یابد. عمدتاً علت ایجاد آن کم فعالیتی بدنی و فشارهای عصبی به کودک و عدم ارتباط عاطفی مادر و خانواده با کودک است.
درمان‌های غیر دارویی
افزایش فعالیت بدنی (به صورت بازی یا ورزش) و کاهش فعالیت ذهنی.
مدیریت خواب: زود خوابیدن، پرهیز از دیر خوابیدن، پرهیز از کم‌خوابی .
کاهش مصرف غذ اها و نوشیدنی‌های تند و تیز و دارای مواد نگه دارنده مانند خردل، فلفل ، سس، مواد ترش، سوسیس، کالباس و ...
مدیریت حالات روانی و عصبی کودک به‌خصوص ارتباط بین والدین و کودک: افزایش روابط محبت‌آمیز پدر و مادر با کودک.
ماساژ بدن کودک توسط مادر به آرامی و همراه نوازش، از پشت گوش‌ها و رویش‌گاه موها و دو طرف ستون فقرات و ساق‌ها.
درمان‌های دارویی ساده
چای بادرنجبویه : یک قاشق مرباخوری در یک فنجان آب جوش به مدت ۱۰ دقیقه دم نموده و پس از صبحانه و شام با کمی نبات میل کنند.
درمان‌های دارویی مرکب
معجون افتیمون: یک قاشق چای‌خوری تا یک قاشق مرباخوری در یک فنجان آب جوش ده دقیقه دم کرده، صاف کنند و با کمی شکر بعد از صبحانه و شام میل کنند.
شربت نوما: سه بار در روز هر بار به مقدار یک قاشق چای‌خوری که مطابق نظر پزشک می‌تواند تا یک قاشق غذاخوری افزایش یابد.
