فهرست
(براساس کتاب راهنمای بالینی طب سنتی ایران)
شربت گواران فرآورده‌ای برگرفته از طب سنتی ایران است که از زنیان به روش علمی تهیه و فرموله شده است.
ترکیبات مهم: Thymol، γ -Terpinene و P-Cymene از مهم‌ترین ترکیبات گیاه زنیان هستند.
آثار فارماکولوژی و مکانیسم اثر: زنیان (نانخواه) در طب سنتی با طبیعت گرم و خشک و به عنوان بادشکن و تسکین درد و پیچ روده، ضد تهوع و برطرف کردن رطوبت معده توصیه شده است.
مطالعات جدید اثرات درمانی فراوانی را برای گیاه زنیان نشان دادهاند: در زمینۀ اختلالات دستگاه گوارش: ضد زخم گوارشی، محافظت از کبد، اثرات ضداسپاسم و مهار انقباضات؛ در خصوص اختلالات دستگاه تنفس: ضدسرفه، ضدآسم و گشاد کنندۀ برونش (که از طریق آنتاگونیست رقابتی گیرنده‌های هیستامین و محرک گیرنده‌های بتا آدرنرژیک و مهار گیرنده‌های موسکارینی اعمال می‌شود)؛ در دستگاه ادراری تناسلی: مهار تشکیل اگزالات کلسیم و افزایش تولید شیر در دوران شیردهی را می توان نام برد. این اثرات به طور عمده ناشی از عملکرد ترکیبات تیمول و کارواکرول گیاه می‌باشد.
موارد مصرف: بادشکن و ضد نفخ، ضد عفونی کننده
نحوه و مقدار مصرف فرآورده:
– بزرگسالان (بالای 12 سال): روزی سه بار؛ هر بار یک قاشق غذاخوری بعد از غذا (30 میلی لیتر روزانه).
– کودکان 4 تا 12 سال: روزی سه بار؛ هر بار یک قاشق مرباخوری بعد از غذا (15 میلی‌لیتر روزانه).
عوارض جانبی: با این مقدار مصرف، تا کنون هیچ گونه عوارض جانبی گزارش نشده است.
منع مصرف و احتیاطهای لازم
– در صورت حساسیت، مصرف دارو قطع شود.
– مصرف مداوم بیش از یک دوره تحت نظر پزشک انجام شود.
– دور از دسترس اطفال نگهداری شود.
– بطری قبل از مصرف تکان داده شود و پس از باز شدن درب آن در یخچال نگهداری شود.
مصرف در دوران بارداری و شیردهی: مصرف این دارو در دوران بارداری توصیه نمی‌شود؛ ولی در دوران شیردهی می‌تواند باعث افزایش تولید شیر شود.
